Furkan, Kur’an-ı Kerim’in isimlerinden biridir ve aynı zamanda sıfatıdır. Furkan; hakla batılı, haram ile helali, güzel ile çirkini, düşünce ve pratik olarak bir hayat düzeni ile başka bir hayat düzenini, mü’min ile kâfiri ayrı ayrı tanımlayıp aralarını ayırır. Farkı fark ettirir. Neyin doğru, neyin yanlış olduğunu insana fark ettiren en mükemmel ölçüdür.

       Mekke döneminin ortalarında, Yasin Sûresi’nden sonra nazil olmuştur. Mekke müşriklerinin İslami daveti çeşitli yollarla engellemeye çalıştıkları, sosyal boykot  uyguladıkları, Hz. Peygamber (s.a.v)’i gözden düşürmeye çabaladıkları, hakkında akıl almaz yalanlar yaydıkları bir dönemde nazil olmuştur.

       Sûrenin konuları Yasin Sûresi’nin konularıyla benzerlik gösterir. Adını birinci ayetteki ‘furkan’ kelimesinden alır. Furkan hak ile batılın arasını tefrik eden, doğruyu yanlıştan, iyiyi kötüden, güzeli çirkinden ayıran anlamına gelir. Sûre isminin sûre muhtevasıyla alâkası açıktır.

       Sûrede Allah, Kur’an, Rasûl ana konu başlıklarıdır. Allah’ın vahdaniyeti ve azametinden sonra Allah’a kulluk anlatılır. Peygambere saygı, itaatin gerekliliği ve niteliği ortaya konur. Toplumun bunlara karşı geliştirdiği şüphelere ve itirazlara cevap verilerek reddedilir. Kafa karışıklıkları giderilir. Gerçeğe direnmenin sonuçları hatırlatılır. Ayrıca İslam’ın yetiştirdiği, ilahi eğitimden geçen müslümanların vasıfları ve farkı belirtilir. Salih mü’minlerin davranışları övülür. Âdeta bu yetişen şerefli müslümanların güzel ahlakına bakarak daha kolay karar verebilirsiniz denir. Müslümanlar olmasa insanlığın Allah azzeve celle katında bir değeri olabilir mi?

              Bu mütevazi çalışma; efendimizin hadis-i şeriflerini ezberleme, onları birbirimize aktarma ve en önemlisi amel etmemiz konusunda bir teşvik olması ümidi ile hazırlanmıştır. 

       Gerek amelî gerekse ahlakî olarak günlük hayatımızda çoğu kez karşımıza çıkan, bize yol gösterip rehberlik eden bu hadisleri küçük-büyük, genç-yaşlı demeden öğrenmeli ve ezberlemeliyiz ki efendimizin pâk sünneti, yalnızca kitaplarda okunan bir sünnet değil, hayatımızda bizzat yaşanan bir sünnet olsun.

       Biz de okunup yaşansın ve kolaylıkla ezberlensin niyetiyle 7 büyük hadis imamının Sahih ve Sünen eserlerinden 500 hadisi bu çalışmada derledik.

       Hadisleri seçerken ezberlenebilmesi ve hafızalarda kalması kolay olsun diye anlam bakımından çok geniş olsa da telaffuzda kısa olan hadisleri tercih etmeye çalıştık.

İslâm hadîsinin toplanması ve yazı ile tesbiti meselelerini tetkike girişirken, her şeyden önce, zamanımıza kadar bu mevzuda ne gibi tetkiklerde bulunulduğunu ve hangi neticelere ulaşıldığını göz önünde bulundurmamız icâb ediyordu. Fakat bu husustaki araştırmamız bize, arzu ettiğimiz şekilde bir malûmat sağlamadı. Gerek şarklı ve gerekse garplı müsteşriklerden hemen hiç birinin bu mevzuya girmemiş, ancak seleften kalma bazı malûmatı ve bu malûmâta bağlı bir takım görüşleri tekrarlamış olduklarını gördük. 

Netice olarak, hadîslerin toplanması ve yazılması bahsinde kâfi bir tetkikin yapılmamış olması bizi bu yolda çalışmaya sevk etmiş ve matbû veya mahtût muhtelif kaynaklarda, bir bahiste gizli olarak bulunan bazen iki üç kelimelik bir, fakat cem’i hâlinde birbirini tamamlayan binlerce ibare, hadîslerin toplanması, yazılması ve rivayet edilmesi meselesini hakikî mâhiyetiyle ortaya koymuştur.

 İşte biz bu tetkikimizi vaz’a girişirken o kadar itinâ ile toplanıp yazılan ve ayni şekilde rivayet edilen hadîslerin sâhip oldukları değeri belirtmeyi ön Plânda tuttuk. Bilâhare, hadîslerin yazılması meselesinde görülen bazı ihtilâfları ve bu ihtilâfların neticesini inceledik. Nihayet umûmî bir neticeye bağlanan ve üç bölümde tetkik edilen hadîs kitâbeti ve rivayetinin mâhiyetini ortaya koyacak elimizde mevcût haberlerden münâkaşalı örnekler verdik.

        “Kullarım beni sana soracak olurlarsa muhakkak ki ben onlara çok yakınım. Dua ettikleri zaman, dualarını kabul ederim. Öyleyse onlar da benim çağrımı kabul etsinler ve bana iman etsinler. Umulur ki doğru yolu bulurlar.” Bakara 186

“Onlar iman etmişler ve kalpleri Allah'ı anmakla huzura kavuşmuştur. Dikkat edin, kalpler ancak Allah'ı anmakla huzura kavuşur.” Ra’d 28.

“Ey iman edenler! Allah’ı çokça anın. Ve O’nu sabah, akşam tesbih edin.”

 Ahzab 41-42.

Hayatın tüm alanlarına hitabeden Hz Peygamber’in (s.a.v) dilinden  236  dua.

Ayet ve Hadisler ışığında dua nasıl yapılmalı…

Dua ile ilgili bilinmesi gerekenler…

Hatim duası ve Kur’an’da Allah’ın (c.c) bildirdiği dualar ilaveli 

Akıl, beden ve ruh sağlığımızı kaybetmemizde başlıca etkenlerden olan huzursuzluk; dünyamızı da ahiretimizi de sinsice yok edebilen fakat doğru inanç, doğru düşünce ve doğru yaşantı ile mutlaka aşılabilen bir afettir.

Huzursuz yaşayarak hastalıklar, acılar ve korkular içinde ömrümüzü tüketmek, üstüne bir de ebedi ahiret hayatımızı kaybetmek yerine; sağlıklı, mutlu ve güven dolu bir hayatı ve bu hayatın meyvesi olan ebedi ahiret saadetini kazandıran Huzur’a giden adımlar net bir şekilde okurlarımıza reçete edilmiştir.

Son zamanlarda, yaratılışın başlangıç döneminde ilk insan(lar)ın, toprakla iç içe hayvanî bir hayat geçirdiği, hayvanî(beşerî) dönemden insanî döneme geçişin, uzun bir zaman aldığı varsayımından hareket eden kimi yazarlar; Hz. Nûh döneminin, “din ve vahyin insanlıkta ilk görüldüğü dönem” olduğu neticesine varmaktadırlar. Bu iddia sahiplerine göre Hz. Nûh döneminde bilinç gelişmiş, insanlık vahyi anlayacak seviyeye gelmiştir. Dolayısıyla insanlık içinde Nûh zamanına kadar beşer peygamber yoktur.

Başka bir deyişle, Nuh’tan önce yaşayan ve onun atası olan Âdem, peygamber değildir, yanısıra ilk insan değildir, onun da bir babası vardır, kendisine benzeyen başka varlıklarla beraber yaratılmıştır, yani başka âdemler de mevcuttur. Bu görüş sahiplerine göre, iddia edilenin aksinin düşünülmesi durumunda, insanlığın meşru bir şekilde üreyip çoğalma olanağına sahip olduğunu söyleyebilmek mümkün değildir. İşte söz konusu edilen bu ve benzeri tartışmalar eşliğinde elinizdeki çalışma; Hz. Adem’in, eşinin ve soyunun yaratılış keyfiyetini ve ilk insanın aynı zamanda ilk peygamber olup olmadığı meselesini, konuyu ele alan ayetler ışığında diyalektik bir bakışaçısıyla ele alıp işlemektedir.