Şakayı ciddiyetsizlik ve hafiflik olarak telakki eden kimselerin aklına: “Peygamberimiz’de şaka yapar mı hiç?!” gibi bir sorunun gelmesi yersiz değildir. Ancak kişinin böyle bir soru sormak yerine:

         Rasulullah (s.a.v) niçin ve nasıl şaka yapardı? Şakalarının arkasında yatan gerçek ne idi? diye sorması daha yerinde bir davranış olacaktır.

Şakalaşmanın fıkhi hükmü etrafındaki tartışmalar bir kenara, ölçülü ve yerinde olan şakayı Rasulullah (s.a.v)’de tasvip etmiştir. Müslümanların biricik örneği Hz.Muhammed Mustafa (s.a.v) zaman zaman şakalaşır, ancak; ‘Ben sadece doğruyu konuşurum, haktan başka bir şey söylemem.’ buyururdu.

         İmam Nevevî'nin yaşadığı dönemde İslâm Ümmeti büyük bir sıkıntı ve çalkantı içerisinde bulunuyordu. Bir taraftan Haçlı saldırıları, diğer taraftan Moğol istilası yüzünden İslâm coğrafyasında büyük bir sıkıntı yaşanmakta idi.  Bu sıkıntıların yanında halkın davranışlarında, dünya hayatına bel bağlama, âhiret hayatını ihmal gibi ahlaki yozlaşmalar ortaya çıkmıştı.

İmam Nevevî, insanlara âhireti hatırlatması, ahlaki olgunluğa eriştirmesi, kişiliklerini koruması gayesiyle hayat düsturları içeren bir hadis derlemesi yapmış, bazı konu başlıklarına ilgili ayetler de getirmiştir.

Çoğunu temel hadis kaynakları olarak kabul edilen altı hadis kitabından, büyük çoğunluğunu da Sahihi Buhari ve Sahihi Müslim'den seçtiği hadisleri bu eserde toplamış ve eserine, iyi kimselerin bahçeleri anlamına 'Riyâzü's-Sâlihîn' ismini vermiştir. Ahlaki olgunluğa eriştirmeyi hedefleyen bu eser, İslâm coğrafyasında büyük bir ilgi görmüştür.

Yazıldığı günden bu yana ilgiyle okunan eserin pek çok baskıları ve değişik dillere çevirileri yapılmıştır. 

         İmam Nevevî'nin yaşadığı dönemde İslâm Ümmeti büyük bir sıkıntı ve çalkantı içerisinde bulunuyordu. Bir taraftan Haçlı saldırıları, diğer taraftan Moğol istilası yüzünden İslâm coğrafyasında büyük bir sıkıntı yaşanmakta idi.  Bu sıkıntıların yanında halkın davranışlarında, dünya hayatına bel bağlama, âhiret hayatını ihmal gibi ahlaki yozlaşmalar ortaya çıkmıştı.

İmam Nevevî, insanlara âhireti hatırlatması, ahlaki olgunluğa eriştirmesi, kişiliklerini koruması gayesiyle hayat düsturları içeren bir hadis derlemesi yapmış, bazı konu başlıklarına ilgili ayetler de getirmiştir.

Çoğunu temel hadis kaynakları olarak kabul edilen altı hadis kitabından, büyük çoğunluğunu da Sahihi Buhari ve Sahihi Müslim'den seçtiği hadisleri bu eserde toplamış ve eserine, iyi kimselerin bahçeleri anlamına 'Riyâzü's-Sâlihîn' ismini vermiştir. Ahlaki olgunluğa eriştirmeyi hedefleyen bu eser, İslâm coğrafyasında büyük bir ilgi görmüştür.

Yazıldığı günden bu yana ilgiyle okunan eserin pek çok baskıları ve değişik dillere çevirileri yapılmıştır. 

            İmam Nevevî rahimehullah ’ın bu ölümsüz eserini tercüme ve şerh ederken, aşağıdaki kaidelere riayet etmeye çalıştık: Hadis-i şerifleri özlü, akıcı, güncel ve anlaşılır bir üslupla günümüz Türkçesine aktarmaya, Hadis metinlerini, sözün akıcılığını bozmamak için ara açıklamalarla şerh etmeye, Hadisin metni ile şerhini, herhangi bir karışıklığa meydan vermeyecek biçimde kesin hatlarla birbirinden ayırmaya, Hadis-i şerifleri, herhangi bir mezhep, fırka veya düşünceyi desteklemek ya da reddetmek endişesiyle önyargılı olarak yorumlamamaya; en doğru, en isabetli görüş hangisi ise onu bulup ortaya koymaya gayret ettik.

     Sayfa altındaki dipnotlar genellikle okuyucunun sıkılmasına ve metnin akışından, bütünlüğünden kopmasına sebep olduğundan, bu çalışmada dipnot kullanılmamıştır. Bunun yerine, gerekli açıklamalar hadis metinlerinin aralarına yerleştirilmiştir. Bu açıklamaların hadis metniyle karışmaması için Peygamber (s.a.v.)’e ait ifadeler düz koyu harflerle, sahabeye ait sözler düz normal harflerle, yorum ve açıklamalar ise italik harflerle yazılmıştır. Ayetlerde de aynı usül takip edilmiş ve ayet metinleri koyu, açıklamalar italik harflerle yazılmıştır. Ana metin ile o metne eklenen açıklamaların birbirine karıştırılmaması için bu hususta azami ölçüde dikkat gösterilmesi gerekmektedir.

     Peygamber (s.a.v.)’i örnek ve önder edinen müminler için, Sünnet-i Seniyye’yi daha iyi anlamaya, anlatmaya ve yaşamaya vesile olması dileği ile.

     ‘’Bu eser, insanlara dünya ve ahret saadetini kazanma yollarını gösterecek,zahiri ve Batıni edepleri elde etmelerini sağlayacak, iyiyi  ve güzeli teşvik ederek, kötüden ve çirkinden uzaklaşmayı temin edecek sahih hadislerden oluşan muhtasar bir kitap olacaktır.’’ İMAM NEVEVİ (1233-1277)

       Rabbimiz, sahabelerden memnuniyetini şöyle ifade eder: “Andolsun ki o ağacın altında sana biat ederlerken Allah, müminlerden razı olmuştur. Kalplerinde olanı bilmiş, onlara güven indirmiş ve onları çok yakın bir fetihle mükâfatlandırmıştır.“

 “İman edip de Allah yolunda hicret ve cihat edenler, (muhacirleri) barındıran ve yardım edenler var ya, işte gerçek müminler onlardır. Onlar için mağfiret ve bol rızık vardır.“

      Peygamber medresesinden çıkmış olan değerli ve fazilet sahibi sahabeler, Allah Rasulü’ne tabi olarak mertebelerin en yücesine nail olmuşlardır. Bundan dolayı müminlere yakışan, sahabe efendilerimizi hayırla anmaktır. Onlara hakaret ve kötü yakıştırmalar  büyük günahlardandır.

       Abdullah b. Mesud şöyle demiştir: “Kim teselli bulmak isterse, Allah Rasulü’nün ashabı ile teselli bulsun. Çünkü onlar; yeryüzünün en temiz kalplileri, en âlimleri, en zahitleri, yolun en güzelinde olanları ve durumu en hayırlı olanlarıdır. Onlar, Allah’ın Rasulü’ne eşlik etmek ve dinine yardım etmek için seçilmiş kimselerdir. Onların faziletlerini kabul edin ve onların yolundan gidin. Kuşkusuz onlar, dosdoğru yol üzere idiler.”

       Ashab, tabiin ve selef-i salihînin hayatlarına göz atan herkes, onların Kur’an’ı öğrenmek için ortaya koydukları gayret ve azim karşısında duygulanır. Onların Kur’an’ı öğrenmek için zorlukların üzerine, yemeğe koşan aç kimseler gibi gidişleri, sahip oldukları tüm değerli şeyleri Allah’ın kitabı için harcamaları, uçsuz bucaksız çöllerin vahalarında yaptıkları yolculuklar ve neticesinde dünyanın en uzak beldelerine Kur’an’ı ulaştırmaları kimin hoşuna gitmez ki?

      Peki, onların sergilemiş olduğu bu gayretleri güçlendiren faktörler nelerdi? Onlardaki bu güçlü azmin sebepleri ne idi?

• İmam Buhari’nin sahihinde 7500 hadis mevcuttur. Bu hadislerden 5000’i tekrar eden hadislerdir. İmam Zebidi tekrar eden hadisleri çıkararak bu muhtasar Buhari hazırlanmıştır.
• Sayın Abdullah Feyzi Kocaer bu çalışmayı esas olarak yeniden terceme etti. Sahihi Müslim’de ve Muvatta’da geçen aynı hadisler Rumuzlarda belirtilmiştir.
• Alfebetik Fihrist, konu fihristi ve tahriç yapılmıştır. Tahriçle tekrar eden Buhari hadisleri ve babları özenle belirtilmiştir. Bazı hadislerin şerhleri yapılmış, ayrı bir punto ile bu belirtilmiştir.
• Hadisler sade ve akıcı bir üslupla çeviri yapılmış, çoğu hadislerin anlamı, yorumları okuyucuya bırakılmıştır. Ancak her okuyucunun ilk bakışta problem çekeceği durumlarda kısa açıklamaya gidilmiştir. Hadisi hadislerle açıklama yapılarak çapraz atıflar yapılmış böylece tekrarlar asgariye indirilmiştir.